ΠΑΙΔΙΚΟ:ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ: ΑΠΟ ΤΑ “ΚΟΥΡΕΛΙΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑΝΕ ΑΚΟΜΑ” ΣΤΗΝ “ΕΦΕΥΡΕΣΗ ΤΟΥ ΜΟΡΕΛ”

γράφει ο Άγης Μπράτσος

 

Στο Παιδικό Τμήμα το Σεπτέμβριο του 2012 έχουμε στην προπόνηση 4 (ολογράφως: τέσσερα) παιδιά. Νέος Προπονητής ο Γιάννης Σιλεβίστας, ο οποίος είναι ταυτόχρονα παίκτης και στο αγαπημένο μου Ανδρικό Τμήμα, που ντεμπουτάρει στην Α’ Κατηγορία της Αθήνας και απαρτίζεται από ποδοσφαιριστές οι οποίοι μεγάλωσαν στις Ακαδημίες του Συλλόγου μας.

Μέσα σε ένα μήνα το ρόστερ του Παιδικού συμπληρώνεται. Κάποια παιδιά  θα παίξουν για πρώτη φορά σε γήπεδο ποδοσφαίρου 11χ11, κάποια αγνοούν παντελώς τους κανονισμούς. Όμως ο Πρόεδρος Μπάμπης Γουσέτης, επιλέγοντας τον Σιλεβίστα για προπονητή, πήρε μιαν απόφαση που έδωσε πνοή στο άτυχο ως εκείνη την ώρα Τμήμα.

Δεν θα ξεχάσω την πρώτη μας προπόνηση: ο Σιλεβίστας μπαίνει με τους 4 παίκτες και κάνει τη δουλειά του σαν να έχει η ομάδα 30 παιδιά. Άνθρωπος χαμηλών τόνων, μεθοδικός, μ’ εμπιστοσύνη στον εαυτό του, μακριά από κλίκες και από κάθε είδους νοσηρό κλίμα που μπορεί να καλλιεργηθεί εντός ενός  Σωματείου. Απεχθάνεται τις βαρύγδουπες δηλώσεις  και τις δήθεν καλοπροαίρετες συμβουλές. Με όραμα να φτιάξει μια ομάδα από το σημείο μηδέν, τα παιδιά να ευχαριστηθούν το ποδόσφαιρο και να μάθουν μέσα από το παιχνίδι να υπερβαίνουν τις δυνατότητές τους. Γι’ αυτό  ως ποιητής μίλησα προφητικά στις αρχές της χρονιάς και είπα για την ομάδα: “Τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμα“.    Εάν  τώρα γνωρίζει κανείς κάποιο άλλο “ανώτερο όραμα” -γεγονός που ουδόλως αποκλείω γιατί δεν έχω  χάσει ακόμα την επαφή με την πραγματική ζωή -, είναι ασφαλώς ευνοημένος από τον Θεό  και θα πράξει άριστα εάν σταματήσει την ανάγνωση του σημειώματος- απολογισμού για να συνειδητοποιήσει την εκλεκτή του μοίρα.

Εν ολίγοις, κατακτήσαμε στο SOCCERLINK την 3η θέση( ισόβαθμοι στη 2η με τον Άρη Χολαργού).

Ζήσαμε, κι αυτό ήταν το ζητούμενο, μια δημιουργική χρονιά και από τη θέση αυτή οφείλουμε να συγχαρούμε ξεχωριστά  κάθε  αντίπαλο Σωματείο, γιατί όλοι μαζί κρατάμε ζωντανή την ιδέα του Ερασιτεχνικού Αθλητισμού.

Δεν ανακαλύψαμε ασφαλώς στον Α.Σ. Παπάγου  την πυρίτιδα αλλά, επειδή έχουν γνώσιν οι φύλακες, ας θημηθούμετον Κασάρες και  το βιβλίο του  Η εφεύρεση του Μορέλ  (άλλωστε πάντα αναπνέει η λογοτεχνία  σε όλα μου τα  κείμενα για το ποδόσφαιρο):

Δεν θεωρώ αναγκαίο να παίρνουμε ένα όνειρο για πραγματικότητα ούτε την πραγματικότητα για τρέλα”.

Έτσι λοιπόν συνεχίζουμε και τη νέα χρονιά με προπονητή τον Γιάννη Σιλεβίστα (Παιδικό, Εφηβικό αλλά και σε μικρότερο ηλικιακά Τμήμα), με μια θεμελιώδη διαφορά. Πάλι θα μας βοηθήσει η λογοτεχνία, έστω και αν ο τίτλος αυτή τη φορά θα είναι παραφθαρμένος: Οι δύο Σωματοφύλακες.

Μιλώ ξεκάθαρα για τον νέο προπονητή του Ανδρικού (αλλά και του Παμπαιδικού), τον Ντόκο.  Γιάννη τον λένε κι αυτόν. Ώστε οι 2 Σωματοφύλακες στου Παπάγου, οι 2 Γιάννηδες, που, για να τους ξεχωρίζω,  αποκαλώ τον Ντόκο Τζακ. Εξηγούμαι: Στη Φανέλα με το εννιά του Μένη Κουμανταρέα  (πανταχού παρούσα η λογοτεχνία) υπάρχει κι ένα δίδυμο στον Ιππόδρομο, ο Τζακ και το Μαύρο Διαμάντι, που, εάν ποντάρεις πάνω του, τα χάνεις όλα.

Να κάνω όμως εδώ, μια αναγκαία παρέκβαση, μια αποκάλυψη. Μου αρέσει, ενίοτε,  να δίνω παρωνύμια στους άλλους. Δεν  εξαιρώ φυσικά τον εαυτό μου και αυτοαποκαλούμαι:  Γατόπαρδος. Ο λόγος που κάνω αυτή τη μνεία είναι γιατί από τη χρονιά που πέρασε θα κρατήσω πρώτα πρώτα  ζωντανά  ( σαν όνειρο; σαν τρέλα; σαν πραγματικότητα;) τη βαθιά ποδοσφαιρική γνώση  (γιατί όλοι λίγο πολύ έχουμε παίξει ποδόσφαιρο αλλά το να είσαι επιτυχημένος προπονητής είναι υπόθεση άλλης τάξεως), τις ικανότητες και τη φωνή του Γιάννη Σιλεβίστα – “Συνεχίζουμε”  (η φράση που έλεγε σαν επωδό μόλις ο διαιτητής σφύριζε τη λήξη).

Θα κρατήσω,  επίσης, για να ξαναγυρίσουμε στα Δίδυμα, την  ιδεώδη χημεία μου , Τζακ και Γατόπαρδος, με τον Γιάννη Ντόκο σ’  έναν αγώνα  στον πάγκο του Παμπαιδικού, αλλά και στα φιλικά του Ανδρικού μετά τη λήξη του πρωταθλήματος. Το έχω πει και το ξαναλέω: Με τον Ντόκο προπονητή το Ανδρικό βρήκε την πιο καλή του ώρα (Διονύσιος Σολωμός).

Για να τελειώνουμε: Ο Ντόκος  και ο Σιλεβίστας  με την αμέριστη βεβαίως στήριξη της Επιτροπής που ολόψυχα πασχίζει για το Ανδρικό  ηγούνται μιας προσπάθειας να λειτουργήσουν οι υποδομές μας με ένα μακρόπνοο πλάνο. Ανεξάρτητα από τους καρπούς που θα δρέψουμε, η προσπάθεια αυτή μας δίνει τη δύναμη να προχωρήσουμε ακάθεκτοι σε μια επώδυνη για όλους εποχή, για να έχουν τα παιδιά του Συλλόγου μας ” άλκιμα σώματα, ψυχές θαρραλέες και χαρακτήρες ευγενικούς”, όπως έγραφε τον Ιούλιο του 1924 το πρώτο καταστατικό μιας ιστορικής ομάδας, της ΑΕΚ.

Στη δική μας ιστορία τώρα, του Παιδικού. Τη χρονιά 2012-2013.

Όπως είπαμε 3η θέση στο SOCCERLINK.

Απολογισμός γκολ : 57- 16

Νίκες: 17

Ήττες: 5

Εντός: 10-0-1

Εκτός: 7-0-4

ΣΚΟΡΕΡ:

Καπάνταης Βαγγέλης: 13

Ντίμα Ριβάλντο: 7

Χασσάν Αντχάμ: 7

Μπράτσος Φίλιππος: 5

Οικονομάκης Μάρκος: 4

Παπαγεωργίου Γιώργος: 2

Λεφάκης Αλέξανδρος: 2

Σπάχο Ντέμης: 2

Μπατζίγια Κώστας: 2

Νούτσος Παναγιώτης: 2

Ροκάι Κωνσταντίνος: 2

Ρόκα Αλέξανδρος: 2

Μηλιώνης Δημήτρης: 1

Γουσέτης Θοδωρής: 1

 

Ραντεβού τον Σεπτέμβριο, που έγραφαν παλιά τα σινεμά.

Εμείς αγαπάμε το έργο, τον Ερασιτεχνικό Αθλητισμό, και θα το δούμε βρέξει χιονίσει, ακόμα κι αν αυτό το καλοκαίρι έρθει θυμωμένο, που έλεγε κι ο Ρίτσος.