Ανδρικό: Παπάγος – Μαρούσι 4-1
Στο χώρο της υψηλής ωρολογοποιίας ένα ρολόι με repetition minute μάς λέει την ώρα, τα τέταρτα και τα λεπτά με ένα κουδούνισμα χάρη στο πάτημα ενός κουμπιού. Η συγκεκριμένη αναφορά είναι αναγκαία γιατί με ακρίβεια ελβετικού ρολογιού δούλεψε το ρόστερ του Κώστα Ζαμπέτα και την 21η αγωνιστική στο γήπεδό μας, με αντίπαλο το Μαρούσι.
Όταν έχεις ένα σύνολο όπου κανείς παίκτης δεν υστερεί και έναν Πρόεδρο όπως ο κ. Μπάμπης Γουσέτης, που πίστεψε από την αρχή και αυτής της χρονιάς φανατικά στις απαράμιλλες δυνατότητες των ποδοσφαιριστών μας και τους στηρίζει μαζί με τον σκληρό πυρήνα των μελών του Δ. Σ., τότε η εδραίωση στην 1η θέση της βαθμολογίας δεν μπορεί παρά να είναι το πιο φυσιολογικό αποτέλεσμα.
Έτσι λοιπόν στο 15’, στο 31’, στο 35’ και στο 38’ του πρώτου ημιχρόνου το χρονόμετρο υποκλίθηκε στις αστείρευτες δυνάμεις και στις εμπνεύσεις των άσων του Ανδρικού. Για την Ιστορία στο 15’ ο Κώστας Κραψίτης με σέντρα- όνειρο έγραψε το 1-0. Στο 31’ πάλι ο Κραψίτης μας χάρισε ένα μεθυστικό γκολ αφού πέρασε τους πάντες και τα πάντα!
Στο 35’ ο Ζέρβας, που έδωσε ρεσιτάλ σε ρόλο κρυφού κυνηγού, αξιοποίησε μοναδικά συστημένη μπαλιά του Μεσίνι και, τσιμπώντας με ζογκλερική τέχνη την μπάλα με το τακουνάκι στο ύψος της μικρής περιοχής, την πέρασε πάνω από τον αντίπαλο τερματοφύλακα και στη συνέχεια με άνεση δεινού σκόρερ έκανε το 3-0. Στο 38’ εκ νέου ο έξοχος Ζέρβας ύστερα από πλαγιοκόπησή του βρέθηκε σε θέση βολής, αλλά σε μια επίδειξη πνεύματος ύψιστης άμιλλας (που πιστοποίησε με τον πιο περίτρανο τρόπο ότι όλοι μας οι παίκτες αγωνίζονται ενωμένοι σαν γροθιά) «χάρισε» την επίτευξη του τέρματος στον επερχόμενο από δεξιά Παπαναστασίου, που σε κίνηση slow motion,αφιερωμένο θαρρείς στους οπαδούς του Συλλόγου μας, πέτυχε το 14ο τέρμα του.
Στο δεύτερο ημίχρονο όλα είχαν διαδικαστικό χαρακτήρα, χάθηκαν αξιοσημείωτες ευκαιρίες και είχαμε δοκάρι ύστερα από σουτ του Μιχάλη Κοτρώτσου. Πέντε λεπτά πριν σφυρίξει ο άψογος διαιτητής τη λήξη, η φιλοξενούμενη ομάδα, που σε όλη τη διάρκεια του ματς την εμψύχωναν με τον πλέον ζεστό τρόπο οι ενθουσιώδεις οπαδοί της, πέτυχε το μοναδικό της τέρμα, που ήταν καρπός της επιμονής και των συνεχών προσπάθειων των παικτών της.
Ξεχωριστή μνεία πρέπει να γίνει στους Άρη Μίτρο, που κυριολεκτικά μάγεψε σε όλη την αριστερή πτέρυγα κι έκανε τους αντιπάλους του να σαστίζουν, στους άριστους Εξαδάκτυλο και Μεσίνι , στον εξαιρετικό Μιχάλη Κοτρώτσο, στον δαιμονιώδη Νίκο Παπαναστασίου, που ανέβασε το δείκτη των τερμάτων του(1ος σκόρερ με 14 γκολ) και στον Μιχάλη Κοραχάη, που με δύο σωτήριες επεμβάσεις του απέδειξε για άλλη μία φορά την αξεπέραστη κλάση του.
Όσο για τον Κώστα Κραψίτη τι να πει κανείς. Οι εξάρσεις του κάποιες στιγμές μ’ έκαναν να πιστεύω ότι δεν βρίσκομαι σ’ ένα γήπεδο στα «νταμάρια», αλλά σε κάποιον από τους περιώνυμους ναούς του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.
Άγης Μπράτσος