ΑΝΔΡΙΚΟ : 4η Αγωνιστική. Α.Σ.Παπάγου- Ακάδημος 3-1 (14. 10. 2012) Η Πανσέληνος του Akira Kurosawa και του Γιάννη Διακογιάννη

Η πρώτη μας νίκη ήρθε στην 4η αγωνιστική του Πρωταθλήματος ΕΠΣΑ στην Α’ Κατηγορία. Αντίπαλος το πολύ καλό σύνολο του Ακάδημου, ομάδα που έπαιζε σε όλο το μήκος και πλάτος του γηπέδου.  Η επικράτησή μας με σκορ 3-1 ( τα γκολ οι Παπαναστασίου στο 18’, 22’ και ο Σιλεβίστας στο 29΄της επανάληψης) ήταν κεφαλαιώδους ψυχολογικής σημασίας, κι ας μην παίξαμε καθόλου ποδόσφαιρο αξιώσεων. Γι’ αυτό ήρθε στο νου μου η περιγραφή του Διακογιάννη σε μια τηλεοπτική μετάδοση του τελικού Κυπέλλου Ελλάδος με τους «αιώνιους αντιπάλους». Απαυδισμένος από το φλύαρο θέαμα των 2 ομάδων, προέτρεψε κάποια στιγμή τον κάμεραμαν λέγοντας επί λέξει: «Έχουμε πανσέληνο. Ας στραφεί η κάμερα στον ουρανό για να απολαύσουν τουλάχιστον οι τηλεθεατές την αποψινή βραδιά».

Ένα άλλο φεγγάρι μάς προτείνει ο σκηνοθέτης Akira Kurosawa στην ταινία του Ραψωδία τον Αύγουστο: «Το φεγγάρι καθαρίζει το μυαλό» είναι η φράση που μας φωτίζει στο συγκεκριμένο φιλμ.

Με καθαρό λοιπόν μυαλό, κι αφού συγχαρώ πρώτα ολόψυχα όλους τους παίκτες για τη νίκη μας,  ήρθε η ώρα να κάνω τα δώρα μου στους :

Θοδωρή Τσέλιο: Για άλλη μια φορά ενέπνευσε απόλυτη σιγουριά κάτω από τα δοκάρια, με καίριες επεμβάσεις, και διηύθυνε αριστοτεχνικά την άμυνά του. Eλάχιστοι ξέρουν ότι ο Τσέλιος ακούει κλασική μουσική. Χάρισμά σου, Θοδωρή, το εξής περιστατικό. Ο Sir Thomas Beacham, από τους σημαντικότερους μαέστρους όλων των εποχών, έχει διακόψει συναυλία του για να μάθει το αποτέλεσμα της αγαπημένης του ομάδας, της  Fulham.

Χρήστο Παρλαπάνη:  Μετά τον ηρωικό του τραυματισμό στο ματς με το Χαλάνδρι και τα αναπόφευκτα ράμματα στο κεφάλι ο κάπτεν επέστρεψε.

Αδιαμφισβήτητος Λεοντόκαρδος με bold γράμματα. Ιστορικό θεωρώ πλέον το παράγγελμα που τον άκουσα να δίνει σε φιλικό ματς κατά τη φετινή προετοιμασία της ομάδας. Είπε με στεντόρεια φωνή στους αμυντικούς μας : «Μετατοπιζόμαστε!», όταν η μπάλα μεταφέρθηκε στην άλλη πλευρά του γηπέδου.

Νίκο Παπαναστασίου: Ο Παπαναστασίου μπορεί να σε  κάνει να φωνάξεις «γκολ» ακόμη και όταν μια φάση φαίνεται χαμένη από χέρι. Όμως το σπουδαίο δεν είναι ότι θα ουρλιάξεις « γκοοολ!», αλλά ότι θα δεις ταυτόχρονα χάρη στη δεινότητά του την μπάλα καρφωμένη στα δίχτυα.

Νίκο,το 1967 ο Σουηδός σκηνοθέτης Βίλγκοτ Σιόμαν γυρίζει το φιλμ Είμαι μια περίεργη κίτρινη. Μικρό ρόλο σε  αυτή την ταινία, που αποδομούσε το πολιτικό και κοινωνικό κατεστημένο και διανθιζόταν με γυμνές σκηνές, είχε και ο μετέπειτα πρωθυπουργός της Σουηδίας Ούλοφ Πάλμε. Νίκο, μη σου φανεί παράξενο, αλλά η προβολή του έργου απαγορεύτηκε εκείνη την εποχή.  Φυσικά, όταν ήμουν μικρός, ο τίτλος Περίεργη  κίτρινη με παρέπεμπε σε κάποια εξωτική καλλονή, που είχε και το χρώμα της ομάδας μου. Καμία σχέση με την πραγματικότητα βεβαίως, γιατί η λέξη «κίτρινη» αναφέρεται στο 1 από τα 2 χρώματα της σουηδικής σημαίας.  Νίκο, αναφέρομαι στο Περίεργη κίτρινη όχι για να σε αιχμαλωτίσω σε σινεφίλ αποδράσεις, αλλά γιατί είναι καιρός να ξεφύγεις από το άγονο φλερτ με τις κίτρινες… κάρτες,  να απελευθερωθείς από τυφλές αντιδράσεις . «Freedom’s not easy», όπως  λέει κάποιος στο έργο. Κι εσύ, Νίκο , ασφαλώς δεν είσαι  για τα εύκολα.

Κώστα Κραψίτη: Η φανέλα με το 7 στον νέο ρόλο που του ανέθεσε ο προπονητής Κώστας Ζαμπέτας ανταποκρίθηκε πολύ καλά. Συνεχές τρέξιμο και άμυνα. Πρωτίστως άμυνα και καλύψεις.  Όσο  για τις γνωστές του εκλάμψεις, όποτε και αν  του δοθεί η ευκαιρία. Κώστα, υποψιάζομαι ότι κάποιοι – δεν αποκλείεται ακόμη και εγώ!- περιμένουν από σένα  συνεχείς και μόνο εκλάμψεις . Γι’ αυτό το δώρο που θα σου κάνω είναι το εξής σενάριo : Nα εναρμονίσεις στην εντέλεια  τις εντολές του κόουτς με το ευφάνταστο στιλ του δικού σου παιχνιδιού. Εν συνεχεία, παρά το διαφορετικό σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά ( ως αυτή την αγωνιστική τουλάχιστον) τρόπο ανάπτυξης  της ομάδας,  να σημειώσεις οπωσδήποτε 13 γκολ όπως και πέρυσι και να επελαύνεις ασταμάτητα. Όχι βέβαια για να σε αποθεώσω. Απλούστατα, αν το επιτύχεις, ονειρεύομαι τα χρήματα που θα αξιώσουμε ως Σύλλογος για τη μεταγραφή σου.

Και τα ονειρεύομαι γιατί -εν μέσω της οικονομικής λαίλαπας-  αναζητώ ένα σενάριο που θα αποφέρει το ποσό των 150.000- 200.000 ευρώ  το οποίο απαιτείται για την ανάπλαση του ιστορικού γηπέδου των υποδομών μας.

Μιλάω για το μοναδικό χωμάτινο γήπεδο που έχει μείνει στην Αττική , σε απόσταση 150 μέτρων από το μετρό. Αμιγώς ποδοσφαιρικό γήπεδο που θα έπρεπε να είναι το κόσμημα του προαστίου μας.

 

 Κλείνω το σημείωμα με μια πρόσκληση προς  τους  Δημότες μας: Όσοι επιθυμούν  να συνδράμουν το έργο μας μπορούν να μας  επισκεφτούν στα  γραφεία του Συλλόγου ( Κύπρου 2) και να προμηθευτούν τα Εισιτήρια Διαρκείας του Ανδρικού 2012-2013, τα οποία ήδη κυκλοφορούν.

Άγης Μπράτσος