ΣΤΟ ΜΑΝΤΕΙΟ ΤΩΝ ΔΕΛΦΩΝ ΑΝΔΡΙΚΟ: Αθηναϊκός – Α.Σ. Παπάγου 1-0 (17. 11. 2012) “Κάθε ταξινόμηση είναι ανώτερη από το χάος”. Ξεκινώ με Κλοντ – Λεβί Στρος

« Κάθε ταξινόμηση είναι ανώτερη από το χάος». Ξεκινώ με Κλοντ – Λεβί Στρος , με τον  εθνολόγο και ανθρωπολόγο ο οποίος θεμελίωσε τον  προηγούμενο αιώνα  έναν επαναστατικό τρόπο σκέψης, τον στρουκτουραλισμό, για να απευθύνω το καλώς όρισες στον νέο προπονητή του Ανδρικού Γιώργο Μπουντούρη.

Ο κόουτς Κώστας Ζαμπέτας, που κατά γενική ομολογία προσέδωσε τα 2 τελευταία χρόνια μια άλλη, εντυπωσιακή διάσταση στο παιχνίδι του Ανδρικού κι έκανε πολλούς να υποστηρίζουν ότι «η ομάδα μας ομορφαίνει τη ζωή», αποτελεί παρελθόν ύστερα από την επιτυχία του Συλλόγου ν’ ανεβεί στην Α’ Κατηγορία με παίκτες ( εξαιρετικούς στην πλειονότητά τους) που έμαθαν ποδόσφαιρο στο φυτώριο των Ακαδημιών μας.

Βρέθηκα το Σάββατο 17/11 στην έδρα του πρωτοπόρου Αθηναϊκού. Σαν κολλημένη βελόνα σε παλιό πικάπ ηχούσαν στ΄ αυτιά μου οι 4 συνεχόμενες ήττες μας. Κι όμως, παρά το εις βάρος μας 1-0, έχω την αίσθηση πως κερδίσαμε πολλά και σπουδαία.

‘Εμεινα κατ’ αρχάς έκπληκτος από το θέαμα της ομάδας. Είδα 14 (με τις αλλαγές) ποδοσφαιριστές να βγάζουν φωτιά στο φυσικό χόρτο. Απέναντι  στο ιστορικό, έμπειρο και πολύ καλό σωματείο του Αθηναϊκού τα παιδιά μας, αγωνίστηκαν  ορθολογικά, τα έδωσαν όλα και με ελάχιστη τύχη θα μπορούσαμε ασφαλώς να αποφύγουμε  την ήττα.

Αν και δεν πιστεύω πως πρόκειται για σημαδιακή  ήττα, πρέπει να το εξομολογηθώ ( γι’ αυτό άλλωστε γράφω το σημείωμα τούτο). Tο ίδιο βράδυ καλού κακού ( να δω τι άλλο θα κάνω γι’ αυτή την ομάδα),  βρέθηκα νοερά στο…  Μαντείο των Δελφών.  Και ο χρησμός δόθηκε και είναι μάλιστα σαφής. Κανένα ήξεις αφήξεις :

 

Ο στόχος μας, η παραμονή στην Α’ Κατηγορία, δεν εξαρτάται πλέον τόσο  από τα πόδια μας όσο απ ’  το κεφάλι μας.

 

Και μιλώντας για κεφάλι, ο  Γιάννης Ντόκος  και ο σκληρός πυρήνας της Λέσχης του Συλλόγου – ιδίως ο Λεοντόκαρδος Αρχηγός  Χρήστος Παρλαπάνης – δεν μπορούν παρά να συμφωνήσουν μαζί μου.

Άγης Μπράτσος